“Het kind staat bij ons centraal.” “Hier maken we werk van gepersonaliseerd leren.” “Hier hebben we een professionele zorgstructuur voor iedere ondersteuningsbehoefte voor ieder kind.” We lezen het in vrijwel alle schoolplannen. De bedoeling is goed, maar erg realistisch is het niet. Wat zou er gebeuren als we passend onderwijs niet langer zouden zien als het best mogelijke maatwerk voor ieder individueel kind, maar als heel, heel goed onderwijs dat passend is voor vrijwel iedereen? Duidelijke structuren, een kloppend lesrooster zonder dagelijkse wijzigingen, heldere afspraken, voorspelbare en uitstekend opgeleide docenten en niet te veel keuzemogelijkheden zodat de klassen ook wat kleiner kunnen worden. Dyslexie is een moeilijk woord voor weinig talent voor lezen en schrijven. We lossen dat individueel en tegen hoge kosten op, met uitmuntende instructie en veel oefenen. Waarom doen we dat niet van meet af aan met alle leerlingen? ADHD is een moeilijk woord voor je moeilijk kunnen concentreren. Zij zijn zeer gebaat bij voorspelbaarheid, een rustig schoolklimaat en heldere kaders. Varen niet alle leerlingen (en leerkrachten) daar wel bij? Uiteraard zullen er altijd kinderen zijn voor wie een generieke aanpak onvoldoende is. Haal voor die kinderen de jeugdzorg de school in. De vindplaats van een probleem is de werkplaats van de oplossing. Maak gebruik van leerplichtambtenaren. Niet om mentorgesprekjes te houden. Maar om samen met de school een goed werkend verzuimbeleid op te zetten. Door vroeg problemen te herkennen kan er samen met ouders naar oplossingen gezocht worden. Een mens is geen individu, maar een persoon in relatie tot een ander. Daarom is passend onderwijs niet het best mogelijke maatwerk voor ieder individueel kind. Passend onderwijs is excellent onderwijs dat passend is voor vrijwel iedereen. Laten we de zin ‘Het kind staat bij ons centraal’ vervangen door ‘Wij houden van goed lesgeven’!